SUMBANGAN UNTUK PONDOK

Kepada pengunjung blog yang budiman! Kepada Sesiapa Berhajat Untuk Infak Kepada Pondok Al Jaafar

(Sila Klik Di Sini).

Mudah-mudahan Sumbangan Anda Menjadi Amal Jariah Dan Mendapat Rahmat Di Sisi Allah S.W.T. Amin.

Monday, October 17, 2016

SURAH AL-JIN AYAT 2 -- BACAAN YANG MENUNJUKI


يهدى الى الرشد فامنا به
ولن نشرك بربنا احدا 

Ia benar-benar menunjuki kepada petunjuk (yang lurus), maka telah percaya kami akannya dan tidak sekali-kali kami mempersekutu terhadap Tuhan kami sesuatupun. 

Kitab Yang memberi panduan ke jalan Yang betul, lalu Kami beriman kepadaNya, dan Kami tidak sekali-kali akan mempersekutukan sesuatu makhluk Dengan Tuhan kami. 

Istilah ‘rashid’ bererti petunjuk. Iaitu berpetunjuk dengan Al-Quran. Khulafa Ur-Rashidin adalah khalifah yang mengambil petunjuk daripada Al-Quran. Guru yang murshid adalah guru yang menunjuki dengan hujah-hujah Al-Quran. Oleh itu Ar-Rushdi adalah suatu nama bagi Al-Quran. Perkara penting darihal ajaran Tuhan daripada Al-Quran adalah untuk tidak mempersekutukan Tuhan dengan sesuatupun. Itulah perkara pertama yang dibawa oleh Nabi Nuh A.S. kepada kaum baginda supaya jangan persekutukan Tuhan. Itulah juga perkara pertama yang disampaikan oleh Nabi Shaleh A.S. dan Nabi Ibrahim A.S. supaya jangan persekutukan Tuhan. Nabi Musa A.S. mengajak Fir'aun supaya jangan persekutukan Tuhan dengan diri sendiri. Bagaimanakah seseorang harus mentaati Tuhan pada masa yang sama mengambil petunjuk lain daripada petunjuk yang disampaikan Tuhan? Sebagaimana manusia yang rata-ratanya hidup dalam kesyirikan sebelum kedatangan seorang rasul, begitulah juga jin juga hidup dalam kesyirikan. Perkara yang melucukan adalah, terdapat sebahagian manusia yang mengambil jin-jin sebagai sekutu-sekutu Tuhan dalam peribadatan.

i.  Mengesakan Tuhan dan Jangan 
    Mempersekutukan 

Pelajaran yang dipelajari di sekolah-sekolah agama darihal tajuk mengesakan Tuhan terkandung dalam ilmu Tauhid yang merupakan sebahagian cabang ilmu Usuluddin. Kedua-dua bentuk huraian ilmu sedemikian tidak dikenali oleh sahabat-sahabat R.A.H.M yang hadir pada zaman RasululLah S.A.W. Terbentuknya cabang ilmu sedemikian diperkenalkan oleh Abu Hassan As-Sya’ari dan Al Maturidi dan fatwa berkaitan ilmu aqidah ini dinamai sebagai faham As Sya’ariyah. Fahaman ini terhasil sebagai hujah terhadap golongan falsafah yang sukakan pendekatan ilmu kalam yang menyerap masuk ke dunia umat Islam. Perkara ini terjadi akibat daripada pembukaan negeri-negeri baru di bawah kekuasaan kekhalifahan yang penduduk setempat sememangnya telah mewarisi sebahagian konsep-konsep falsafah terdahulu. Fahaman ini telah diterima pakai oleh pihak yang mendakwa sebagai golongan Ahli Sunnah Wal Jama’ah dan dijadikan teks dalam pendidikan mereka dan disyarahkan dalam majlis-majlis ilmu di masjid-masjid dan institusi-institusi pengajian. Keadaan menjadi tenteram seketika dalam dunia Islam suatu masa dahulu. Kemudian berlaku kejatuhan kekuasaan Islam di Baghdad di tangan orang-orang Tartar dari Mongolia dan banyak daripada kitab-kitab ilmu telah dibinasakan. Banyak karangan berkenaan ilmu Tauhid yang menjadi rujukan pihak ‘Ahlus Sunnah Wal Jamaah’ turut dibuang ke sungai Eufrat dan faham As-Sya’ariyah yang berkait rapat dengan ilmu Usuluddin daripada cabang ilmu tauhid menjadi semakin kurang berpengaruh dalam kalangan umat. Penulis tidak bercadang membuat ulasan tentang faham As-Sya’ariyah yang merupakan bahagian daripada ilmu Usuluddin yang diterima oleh pihak ‘Ahli Sunnah Wal Jama’ah’.

 
Pembunuhan Kaum Tartar terhadap Muslim
mengakibatkan kefahaman agama umat Islam
mula berubah, setelah kaum Tartar menerima
Islam melalui golongan kerohanian.
 
ii.  Pertembungan Kefahaman Tentang 
     Keesaan Tuhan

Dengan berjayanya usaha ahli golongan kerohanian mengislamkan kaum Tartar, berlaku pula pertembungan baru di antara pendokong faham As-Sya’ariyah yang diterima pakai oleh golongan syari’at dengan penganut-penganut ajaran kerohanian yang dibawa melalui pendekatan syari’at, tareqat, makrifat dan hakikat. Ajaran ini turut dibawa oleh Ibnu ‘Arabi dan Al-Junaidi. Pertembungan antara mereka terjadi sehingga mengakibatkan pertumbahan darah akibat daripada kerja-kerja saling tuduh menuduh, bahawa pihak lawan mereka adalah pihak yang berada dalam keadaan syirik mempersekutukan Tuhan. Pertelingkahan antara mereka kemudian didamaikan oleh Imam Al-Ghazali RahimulLah dengan berkesudahan Imam Al-Ghazali sendiri menganut faham kerohanian daripada fahaman ‘Ahlus Sunnah Wal Jama’ah’ yang asal kepada fahaman Ahlus Sunnah Wal Jama’ah yang baru. Beliau menerima pendirian faham Qadariyah dan Jabariyah secara serentak tanpa mengambil jalan tengah antara keduanya, tidak sepertimana yang diterima faham ‘Ahlus Sunnah Wal Jama’ah’ silam. Banyak daripada karangan imam Al-Ghazali dan Ibnu ‘Arabi dijadikan rujukan oleh pendukung-pendukung faham kerohanian masakini untuk membidas fahaman yang mempersekutu Tuhan, menganggap manusia juga memiliki sedikit kekuasaan atau kekuatan. 

 Betul! Tindakan kita dipengaruhi oleh kehendak tapi ..
kita sebenarnya tiada kuasa untuk membuat pilihan 
sekalipun untuk meneruskan kehidupan.

Pertelingkahan antara mereka adalah merupakan perkara yang telah berlalu dalam sejarah Islam dan rata-rata ahli masyarakat yang didakwa sebagai umat Islam masakini bukan sahaja telah meninggalkan fahaman kerohanian bahkan mereka telah meninggalkan banyak perkara asas syari'at Islam. Mereka tidak lagi memahami apa itu Islam, apa itu Iman dan tidak juga kerasulan serta kenabian.




No comments:

Post a Comment

Popular