SUMBANGAN UNTUK PONDOK

Kepada pengunjung blog yang budiman! Kepada Sesiapa Berhajat Untuk Infak Kepada Pondok Al Jaafar

(Sila Klik Di Sini).

Mudah-mudahan Sumbangan Anda Menjadi Amal Jariah Dan Mendapat Rahmat Di Sisi Allah S.W.T. Amin.

Friday, October 19, 2012

SURAH ALI IMRAN AYAT 28 -- LARANGAN MELANTIK GOLONGAN KAFIR SEBAGAI PEMBELA


لا يتخذ المؤمنون الكفرين اولياء 
من دون المؤمنين 
 ومن يفعل ذلك 
فليس من الله فى شئ
 الا ان تتقوا منهم تقئة
و يحذر كم الله نفسه 
و الى الله المصير

Tidak (patut) ia mengambil oleh golongan yang beriman itu akan golongan ingkar sebagai pembela selain daripada golongan beriman dan barangsiapa jua yang melakukan sedemikian maka tiadalah daripada Allah pada sesuatupun, melainkan, bahawa dibimbangi daripada mereka suatu kebimbangan. Dan Ia menghadirkan akan kamu oleh Allah akan diriNya. Dan kepadaNya tempat kembali. 

janganlah orang-orang Yang beriman mengambil orang-orang kafir menjadi teman rapat Dengan meninggalkan orang-orang Yang beriman. dan sesiapa Yang melakukan (larangan) Yang demikian maka tiadalah ia (mendapat perlindungan) dari Allah Dalam sesuatu apapun, kecuali kamu hendak menjaga diri daripada sesuatu bahaya Yang ditakuti dari pihak mereka (yang kafir itu). dan Allah perintahkan supaya kamu beringat-ingat terhadap kekuasaan dirinya (menyeksa kamu). dan kepada Allah jualah tempat kembali.

Kepimpinan umat sentiasa silih bertukar ganti antara golongan beriman dan golongan ingkar. Perkara ini berlaku dalam negara umat Islam dan juga negara bukan umat Islam. Pertukaran pemerintahan seperti ini telah berlaku sejak dahulu lagi sebelum perutusan Muhammad RasululLah S.A.W. lagi. Oleh itu kepimpinan tidak harus disempitkan kepada perlembagaan sesebuah negara sahaja tetapi juga meliputi peranan pemimpin yang menguasai pemerintahan. Individu pemimpin tidak harus dijadikan sasaran serangan.

i.    Menempatkan Diri Dalam Pemerintahan, 
      Sama ada Pemerintahan Zalim Atau 
      Pemerintahan Adil

Yang harus ditentang adalah polisi pemerintahan dan bukan individu pemerintah. Masakan Tuhan mengutuskan nabi Musa A.S. kepada Fir'aun semata-mata bertujuan memusuhi dan memerangi Fir'aun. Tuhan telah mengutuskan Musa A.S. untuk berada dalam kalangan menteri yang menguruskan perbendaharaan Fir'aun, sebelum baginda terhalau keluar atas tuduhan jenayah atas perkara yang tidak sengaja baginda lakukan, demi untuk tujuan membela. Tujuan jelas ini sendiri termaktub dalam surah Al-Muzammil bahawa perutusan Muhammad RasululLah S.A.W dan risalah kerasulan yang diteruskan oleh umat baginda adalah sepertimana perutusan kerasulan Nabi Musa A.S. yang diutuskan kepada kerajaan Fir'aun. Oleh itu pembawa risalah kerasulan RasululLah S.A.W. mungkin juga individu yang berada dalam pentadbiran sesebuah kerajaan yang pada pandangan umum, bukanlah individu yang menentang individu pemerintah.

ii.    Mengutamakan Golongan Yang Beriman

Kepimpinan yang dilantik haruslah merupakan kepimpinan yang membawa akibat golongan yang beriman akan terbela. Kini kita telah dapati, pemerintahan yang terdiri daripada pemimpin yang datang daripada suatu kaum telah mengakibatkan kaumnya sendiri telah terabai apatah lagi daripada kaum itu sebahagian mereka adalah golongan yang beriman. Islam tidak lagi dianggap sebagai agama bahkan hanya suatu ajaran warisan.

iii.   Majikan Atau Guru Pengajar 
       Sebagai Kepimpinan

Mempraktikkan ayat sedemikian tidak harus ditujukan semata-mata sebagai untuk memenuhi tanggungjawab melantik kepimpinan negara. Bahkan setiap individu muslim harus bertanggungjawab kepada dirinya sendiri untuk memilih pekerjaan atau menjadi pelajar yang majikan atau tenaga pengajar mereka adalah pihak yang bertanggungjawab menjaga kebajikan golongan beriman. Kegagalan untuk mematuhi perintah ini mengakibatkan umat Islam kini, yang berada dalam keadaan dhaif di negara ini, telah mengambil majikan daripada golongan ingkar. Mereka telah terdedah dengan dakyah yang tersebar sehingga sebahagian besar mereka akhirnya telah dimurtadkan melalui program penghamilan dan pemurtadan. Kerja-kerja aktif aktiviti pemurtadan juga berlaku kepada pelajar-pelajar yang menuntut di institusi pengajian sehingga harapan yang diletakkan kepada mereka menjadi pembela masyarakat, telah musnah begitu sahaja.

iv.  Sejarah Penggerogotan Kepimpinan Umat

Apabila berlaku peperangan kalangan sahabat RasululLah S.A.W. R.A.H.M suatu masa dahulu, akhirnya telah dipersetujui pentadbiran negara telah diserahkan kepada pihak yang bukan kalangan Ahlul Bait dengan perjanjian bahawa kepimpinan selanjutnya harus diserahkan kembali kepada ahlul bait. Selanjutnya, kepimpinan telah diwarisi dengan jalan warisan kesultanan sehingga peranan Ahlul Bait telah dinafikan sama sekali. Ahlul Bait sendiri dimusuhi umat sehingga sebahagian mereka telah berhijrah ke negeri-negeri yang jauh bagi menghindari fitnah-fitnah yang tiada berkesudahan. Kepimpinan dipegang oleh golongan yang ingkar sehingga amanah penjagaan umat telah terabai dalam tempoh yang lama. Perpecahan dalam agama telah berlaku apabila wujud kumpulan Ar-Rafidhah yang menolak bulat-bulat kepimpinan kesultanan sedemikian yang akhirnya menjurus kepada penolakan kepada ajaran agama yang dilabelkan sebagai ajaran As-Sunnah. Puak Alawiyyin muncul selepas itu yang mereka mendakwa bahawa mereka adalah keturunan Ahlul Bait. Pada zaman pemerintahan kekhalifahan Bani Umayyah, golongan Alawiyin ini sebahagian mereka telah dibunuh beramai-ramai ketika mereka sedang mengerjakan ibadah haji. Wanita-wanita mereka telah dirogol sebelum dibunuh semasa bulan haram, di tanah haram oleh kepimpinan umat pada masa itu dan sebahagian mayat telah dicampakkan ke dalam telaga zam-zam. Akibat tindakan ini, permusuhan oleh puak Alawiyin dan golongan Ar-Rafidhah terhadap bani Umayyah terus melowap-lowap sepanjang zaman.

Sekalipun pemerintahan bani Umayyah telah tamat, pengamalan Islam melalui pihak yang menerima pendekatan As-Sunnah telah juga dimusuhi oleh mereka dan perkara ini telah berlanjutan sehingga kini. Kepimpinan bani Umayyah telah digantikan oleh kepimpinan bani Abbasiyah yang kepimpinan mereka telah menjauhi diri daripada pihak yang masih meneruskan ajaran Islam melalui pendekatan As-Sunnah. Kepimpinan ini terlalu mementingkan kaum-kaum daripada golongan Alawiyin dan Ar-Rafidhah yang kebanyakan mereka terdiri daripada bangsa Parsi yang mendakwa pemimpin mereka adalah daripada Ahlul Bait. Amanah tidak lagi dipegang oleh bangsa Arab dan keberadaan umat semakin lama semakin lemah atas perpecahan mereka dalam agama. Setelah serangan puak Mongol, pemerintahan bani Abassiyah yang menjaga kekhalifahan telah tamat dan peperintahan umat telah didominasikan oleh bangsa Turki di bawah kepimpinan dinasti Uthmaniyah. Kerajaan Uthmaniyah akhirnya runtuh atas sebab mereka terlalu mengutamakan bangsa Eropah berbanding bangsa Arab. Dengan lenyapnya kekhalifahan Uthmaniyah, umat Islam tidak lagi memiliki khalifah.

ii.   Cadangan Penyelesaian Masalah 
      Umat Masakini

Perpecahan umat atas nama kumpulan harus dihapuskan sama sekali. Ternyata ulama-ulama yang mendakwa pengamal ajaran As-Sunnah telah gagal menjagai umat sehingga kekhalifahan kini telah lenyap. Begitu juga puak Ar-Rafidhah dan Alawiyin sehingga mereka telah menzalimi umat yang menjadi rakyat mereka sendiri sehingga perpaduan umat menjadi lemah dan kekhalifahan bani Abbassiyah yang mereka dukung suatu masa dahulu tidak lagi dapat dipertahankan akibat serangan puak Mongol.

Mereka harus semata-mata kembali kepada ajaran Al-Qur'an kerana ajaran Al-Qur'an telah memerintahkan umat ini merujuk kepada atsar RasululLah S.A.W. dalam memahami ajaran-ajaran Al-Quran. Al-Qur'an juga memerintahkan peri pentingnya kembali kepada kepimpinan Ahlul Bait yang merupakan kesinambungan keimaman daripada keturunan Nabi Ibrahim A.S. Bahawa umat ini adalah umat yang satu, hanya mereka terdiri daripada pelbagai bangsa dan puak agar mereka saling mengenali. Kepimpinan telah direnggut daripada Ahlul Bait secara paksa dan kepimpinan harus dikembalikan kepada Ahlul Bait sama ada secara sukarela atau secara paksaan, sekiranya umat ini memilih untuk menempuh suatu kehidupan yang baik di dunia dan di akhirat.

Umat ini hanya diperintahkan untuk kembali kepada ajaran Tuhan dan mengikhlaskan diri sepenuhnya dengan meninggalkan sebarang bentuk ajaran yang menyengutukan Tuhan, yang selama ini yang telah menyebabkan mereka berpecah belah dalam agama. Tuhan telah menamai mereka sebagai Al-Muslimin. Mereka tidak harus menambah-nambah lagi dengan nama-nama tambahan seperti Muslim Sunnah, Muslim Syi'ah, Muslim Alawi, Muslim Tradisi, Muslim 'submission', Muslim Wahhabi dan sebagainya. Perpecahan umat telah mulai berlaku zaman sahabat Usman R.A. lagi dan umat ini harus kembali kepada satu Tuhan, satu kitab, satu kepimpinan imam dan rujukan-rujukan lain yang mengecilkan peranan Al-Qur'an haruslah ditinggalkan.

  
Tinggalkanlah lain-lain jenama Islam, kerana
sesungguhnya hanya ada satu sahaja Islam.



No comments:

Post a Comment

Popular